पुणे जिल्ह्यातील औद्योगिक संधी निर्माण करणाऱ्या ‘पंडित दीनदयाळ उपाध्याय रोजगार मेळाव्या’कडे यंदा तरुणांनी पाठ फिरवली आहे. खडकी येथे २२ जुलै रोजी झालेल्या मेळाव्यात फक्त १५२ उमेदवारांनी उपस्थिती लावली, ही संख्या अपेक्षेपेक्षा खूपच कमी आहे. शासनाने राबवलेल्या या योजना आणि प्रयत्न जर तरुणांपर्यंत पोचत नसतील, तर यामागचं कारण काय हे शोधणं आता गरजेचं झालंय.
२६ कंपन्या, १४०८ जागा… तरीही मेळावा ओस!
या रोजगार मेळाव्यात पुणे जिल्ह्यातील २६ नामांकित कंपन्यांनी सहभाग नोंदवला होता. एकूण १४०८ रिक्त पदांवर भरती होणार होती, परंतु उमेदवारच पुरेसे उपलब्ध न झाल्यामुळे या संधी वाया गेल्या. १५२ बेरोजगार तरुणांपैकी केवळ ८७ जणांची प्राथमिक फेरीसाठी निवड, आणि त्यातून फक्त ७ उमेदवारांची अंतिम निवड झाली – ही आकडेवारी सरकारसाठी चिंतेची बाब ठरू शकते.
आठवड्याभरात पुन्हा मेळावा – चुकला का वेळेचा अंदाज?
याच पार्श्वभूमीवर हेही लक्षात आलं की, १३ जुलै रोजीच अशाच स्वरूपाचा रोजगार मेळावा घेण्यात आला होता, ज्यात तब्बल १५०० उमेदवारांनी सहभाग घेतला होता. त्यामुळे केवळ आठवड्याभराच्या अंतराने पुन्हा आयोजित केलेल्या मेळाव्यामुळे सहभागी उमेदवारांची संख्या घटली असावी, असं प्राथमिक निरीक्षणातून दिसतं.
“अल्प वेतन, तात्पुरती नोकरी” – तरुणांचा रोष!
या मेळाव्याबाबत कौशल्य प्रशिक्षण संस्थेचे संचालक ओंकार मोरे यांनीही स्पष्ट मत मांडले आहे. त्यांनी सांगितले की, या मेळाव्यात निवड झालेल्या उमेदवारांना अल्प वेतन दिलं जातं, आणि वर्षभरातच कामावरून काढून टाकलं जातं. पूर्णवेळ नोकरी नाकारली जाते आणि वारंवार “प्रशिक्षणार्थी” म्हणूनच नियुक्त केलं जातं – यामुळे तरुणांमध्ये निराशा आणि असंतोष वाढतो आहे.
पुन्हा पुन्हा प्रशिक्षणार्थीच का?
याच कारणामुळे अनेक तरुण म्हणतात की, तेच तेच अनुभव घ्यायचा आणि नोकरीच्या नावाखाली प्रशिक्षणार्थीच राहायचं, याला काय अर्थ? रोजगार मेळाव्यांमधून जर फक्त ‘तात्पुरत्या’ नोकऱ्याच मिळणार असतील, तर भविष्यात कोण विश्वासाने यामध्ये सहभागी होईल? हा प्रश्न सरकार आणि उद्योगांना गंभीरतेने घ्यावा लागेल.
केवळ मेळावे भरवण्यासाठी नाही, तर गुणवत्तेसाठी योजना पाहिजेत!
संपादकांच्या भाष्याप्रमाणे – “फक्त मेळावे भरवण्यासाठी भरवले जातायत असं वाटायला नको” – हे मत अत्यंत योग्य आहे. जर हे रोजगार मेळावे खरोखर तरुणांना फायदा करून देणार असतील, तर त्यामागे गुणवत्तेची, विश्वासाची आणि स्थायित्वाची बांधिलकी असली पाहिजे.
तरुणांचा विश्वास परत मिळवण्यासाठी काय कराल?
शासन, उद्योग आणि प्रशिक्षण संस्था – तिघांनी मिळून रोजगार मेळ्यांचे स्वरूप बदलायला हवं.
कंपन्यांनी योग्य वेतन देणाऱ्या, स्थायित्व असलेल्या नोकर्‍या द्याव्यात
शासनाने निवड झालेल्या उमेदवारांसाठी एक ट्रॅकिंग यंत्रणा ठेवावी
प्रशिक्षित उमेदवारांना वारंवार प्रशिक्षणार्थी म्हणून नाकारू नये
निष्कर्ष – रोजगार मेळ्यांचा लाभ होणार असेल, तर विश्वास हाच पाया!
रोजगार मेळावे हा उत्तम उपक्रम आहे, पण जर त्यामध्ये सहभागी झालेल्या तरुणांना विश्वासार्ह, स्थिर आणि सन्मानजनक नोकऱ्या मिळत नसतील, तर हळूहळू ही योजना अपयशी ठरेल. म्हणूनच, ही एक वेळी उठावदार जाहिरात म्हणून न राहता तरुणांच्या भविष्यासाठी प्रभावी पाऊल बनायला हवी!
Comments are closed.